ถึงจะเป็นนิยายรัก แต่ก็แฝงข้อคิด ไม่ใช่ได้แต่ความหวาน ความสนุกอย่างเดียว
นางเอกเรื่องนี้สวยล่มเมือง ฉลาด วางตัวดี และนิ่งมาก นิ่งจนเรายังไม่รู้ว่าเค้าเริ่มรักพระเอกตอนไหน แต่ก็เพราะแบบนี้ พระเอกจึงหลงรักหมดใจ ส่วนเนื้อเรื้องอื่นๆ การรบ สงคราม ความขัดแย้ง ก็น่าติดตาม เพิ่มให้พล็อตมีความเข้มข้นขึ้นนอกเหนือจากเรื่องความรักด้วย แต่โดยรวมก็ยังเป็นแนวสุขนิยมค่ะ
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
ธรรมเนียมแบบนี้เป็นอะไรที่ขัดอกขัดใจชวนหงุดหงิดพอสมควร แต่ความที่มีเรื่องดี ๆ อื่น ๆ เสริมมันเลยอ่านผ่านไปได้อย่างไหลลื่น
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
ชอบที่จะเห็นอาการของพระเอกที่เริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อย ทีละสเต็ป
กาลเวลาผ่านไปปู่นางเอกตาย ลุงนางเอกขึ้นเป็นใหญ่ แต่เป็นคนที่อ่อนแอ ไม่มีความเป็นผู้นำ พอมีศัตรูจะมาบุก ก็คิดจะใช้การผูกสัมพันธ์ส่งลูกสาวไปแต่งงานกับเว่ยเซ่า เพราะตอนนั้นทัพเว่ยเซ่าแข็งแกร่งมากหวังจะให้เค้ามาช่วยเมืองตัวเอง ลุงนางเอกคิดแต่จะอาศัยกำลังจากภายนอก ไม่เคยบ่มเพาะทัพศึกของตัวเอง หวังอาศัยจมูกคนอื่นหายใจ พ่อนางเอกก็อึดอัดมาก ติดแต่ผู้นำก็คือพี่ชายแท้ ๆ ของตัวเองก็ขัดขวางไม่สำเร็จ
ซึ่งแน่นอนมันก็ทำให้เกิดความอยากแกล้งนางเอกกลับบ้างอะไรบ้าง ง่ายๆ มันก็คือการพัฒนาความสัมพันธ์พระ-นางในเวย์นี้ ปลื้มใจที่นางเอกยังมีฮูหยินย่าที่มีสติและจิตใจดี(?
แล้วจะเข้าใจว่าทำไม ปรปักษ์ถึงยอมจำนน
สนุกจนรู้สึกผิดที่ซื้อมาดองไว้ (ปกแบ๊วจนคิดว่าเนื้อเรื่องเป็นแนวกุ๊กกิ๊ก ใสๆ) ไปต่อยาวๆ จ้า
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
เรื่องนี้มีฉากสงคราม การแย่งชิงเมืองซึ่งก็ทำได้ดีและสอดคล้องกับการปูเรื่องความสัมพันธ์คู่พระนาง
พรุ่งนี้! ทั่วไทย ฝนตกหนัก กทม. โดนด้วย go right here ระวังน้ำท่วมฉับพลัน
พอใจรักแล้ว ... เสี่ยวเฉียวชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ท่านโหวยอมทุกอย่าง